1ο Διεθνές Διαδικτυακό ΣυμπόσιοΣάββατο 19 Ιουνίου 2021
O Θανάσης Τζιαμούρτας είναι Καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο βιοχημεία της άσκησης. Αποφοίτησε από το ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1988 και το 1993 πήρε το πτυχίο Master of Science από το Syracuse University. Το 1993 ξεκίνησε τις διδακτορικές του σπουδές στο University of North Carolina at Greensboro των Η.Π.Α. απ' όπου και απέκτησε το διδακτορικό του το 1997. Από το 1999 έως το 2001 δίδαξε στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με το Προεδρικό Διάταγμα 407/80. Από το 2001 έως τον Ιανουάριο του 2006 δίδαξε ως Λέκτορας, από τον Ιανουάριο του 2006 ως το 2011 σαν Επίκουρος Καθηγητής και από το 2011 έως το 2016 σαν Αναπληρωτής Καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο γνωστικό αντικείμενο της βιοχημείας της άσκησης. Τον Ιανουάριο του 2016 εκλέχτηκε Καθηγητής πρώτης βαθμίδας. Παράλληλα, διδάσκει στον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στο Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην επίδραση των ενδογενών οπιούχων στο μεταβολισμό κατά τη διάρκεια της άσκησης, στην επίδραση της άσκησης στην οξειδοαναγωγική κατάσταση και στο ρόλο που παίζει η άσκηση και η φλεγμονή στην καταστροφή του μυϊκού και συνδετικού ιστού. Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 άρθρα σε έγκριτα περιοδικά της αλλοδαπής με το σύστημα κριτών.(αναφορές στο επιστημονικό του έργο περίπου 13.000 και δείκτης h 61).
Αν και η σωματική δραστηριότητα είναι βασικό στοιχείο για την πρόληψη και τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, πολλοί με αυτή τη χρόνια ασθένεια δεν γίνονται ή παραμένουν σωματικά δραστήριοι. Αυτή η εισήγηση θα παρουσιάσει όλα τα τελευταία ευρήματα της έρευνας που αποδεικνύουν τη σημασία της άσκησης και της φυσικής κατάστασης στον διαβήτη. Είναι πλέον εδραιωμένο ότι η συμμετοχή σε τακτική σωματική δραστηριότητα βελτιώνει τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα και μπορεί να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, καθώς και να επηρεάσει θετικά τα λιπίδια, την αρτηριακή πίεση, τα καρδιαγγειακά συμβάντα, τη θνησιμότητα και την ποιότητα ζωής. Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα οφέλη της σωματικής άσκησης στη διαχείριση του διαβήτη πραγματοποιούνται μέσω οξείας και χρόνιας βελτίωσης της δράσης της ινσουλίνης, που επιτυγχάνεται τόσο με αερόβια άσκηση όσο και με προπόνηση αντιστάσεων.